სამყარო 3 вселенная 3
-------- -------- -------- --------
--
ნივთიერება
----
( ენა - ), სიტყვა, - აზრი, და ძალა ( - ენერგია ), ეს ორი საწყისი შეავსებს და შეადგენს
ურთიერს, მერე
კი ისინი შეადგენენ ქმედებას და შეგნებას, მერე კი შეგნების ქმედებას.
სიტყვა, - ბიძგი და მოძრაობა, მას შეადგენს: ძალა,
ზომა, სიხშირე, სიჩქარე - მათ შორის თავათ ბიძგის მოხდომის სიჩქარე, - ზრდა ღრმავება - შემცირება, - გაფართოება - შევიწროვება,
- მომატება - მოკლება
--
ოდენობა, ზომა, მოცულობა, წონა, - ზრდა ღრმავება - შემცირება, - გაფართოება -
შევიწროვება - გათხელება, - მომატება -
მოკლება.
თვისება ( წყობა ), - ჩანს ( სახეობა და სახე ), -
არი.
ძალა შეადგენს ყოველს
----
მოწყობილობა, წყობა და შემადგენლობა, - ისინი
იცვლებიან
--------
буква,
слово
-- материя
----
(
язык - ), слово, - мысль, и энергия, эти два начала взаимодополняют и
составляют друг друга, затем они составляют действие и сознание, и затем
действие сознания.
Слово,
- импульс и движение, его составляют: сила, размер,
частота, скорость - в том числе, скорость протекания непосредственно импульса,
- рост углубление - уменьшение, -
расширение - сужение, - прибавление - укорачивание
--
количество,
размер, объём, вес, - рост углубление -
уменьшение, - расширение - сужение истончение, - прибавление -
укорачивание.
Свойство
( структура ), - видно ( вид и образ ), - есть
существует.
Энергия
составляет всё это
----
система, структура и состав, - они
меняются
---------------------------------------------------------------------------------------------
უყურე და ეძებე იმას თუ რა გაკეთდა, რა კეთდება, და
რა ხდება, და არ უყურო იმას, თუ რა არი
--------
смотри
и ищи то что сделано, что делается, и что происходит, и
не смотри на то,
что есть
---------------------------------------------------------------------------------------------
ზოგჯერ მე მექმნება ასეთი გრძნობა რო ღმერთი არსებობს, მერე კი მისი მდგომარეობა არაა ისეთი როგორც ჩვენ ეს წარმოგვედგინება.
იქნებ ის ცოცხალი არსებაა, რომელი სხვა ასეთივე ცოცხალ არსებებთან ერთათ არი - აღმოჩდა გაურკვევლობის - ამოუცნობის და მრავლობის გარემოში.
და ის მიუხედავი თავისი აბსოლუტურობის და მარადიულობის თვისებებისა, მოცულია და მოექცევა ამ გარემოებებში.
მაშინ ღმერთი ქმნის სამყაროს და ჩვენ თავს, ეს საცდელი ველია, რომელზე გამოიცადება და შეისწავლება ყველა შესაძლო ცხოვრებისეული გარემო და ქმედებები
--------
Может быть он живое существо, который
вместе с такими же живыми существами существует - очутился, в среде
неизвестности и множественности.
И он несмотря на все свои свойства
абсолюта и вечности, подвержен этим явлениям.
Тогда бог создает вселенную и нас, это
полигон на котором отрабатываются все возможные варианты жизни, действий,
ситуаций.
-----------------------------------------------------------------------------------------
ცხოვრება და მარადიულობა ( - სიცარიელე ) შეავსებენ ურთიერს, მერე კი ცხოვრება და მარადიულობა სავსებით არიან და იქმნებიან ურთიერათ
----
жизнь
и вечность ( - пустота ) взаимно дополняют друг друга, жизнь и вечность в
полном смысле и полностью, являются и становятся друг другом
----------------------------------------------------------------------------------------------------
ჩვენ შეგვიძლია გავიგოთ თვისებათა და მდგომარეობათა გარემო, ის დროის და სივცის იქითაა ( თუმცა ჩემი ვარაუდით, თვისებათა და მდგომარეობათა გარემო თავის მხრივ მოიცავს დროს და სივცეს )
----
ალბათ იქმნება რამდენივე განსვავებული გარემო, იქმნება აბსოლუტური
გარემონი, აბსტრაქტული გარემონი, წარმოდგენათა გარემონი, თვისებათა და მდგომარეობათა გარემონი, და კიდე მრავლი სხვა გარემო.
მე ვარაუდობ რო უმეტესობა მათგანი, საჭიროების მიხედვით, იქმნება მიმართული ქმედითი გარემოს შექმნისთვის.
ანუ წარმოდგენა, ზოგადი ( - აბსტრაკტული ), შტაბეჭდილება, გრძნობა, მდგომარეობა, და კიდე მრავალი სხვა ( უცხოურათ რო ითქმევა აბსტრაქტული ), იქმნება მრავალი სხვა კერძო, გარკვეულ და დაწვრილებით გარემოთ, ქმედებათ და საგნათ. ეს საჭიროა რათა იქმნას გარემო ქმედებისთვის
----
ცხოვრების დასრულების შემდეგ შეიქმნება და დარჩება "ასეთი" ( ეს
არი თვისება, გაგება და წარმოდგენა ), ეს აზრების და
წარმოდგენების გარემოა, და ის ქმედების შედეგია.
საქმე იმაშია რო თუ გარემონი არსებობენ, კაი იქნება რო ისინი იყონ თავისუფალი თავისგან, ანუ არსებული არ იყონ შებოჭილი თავისი არსებობით. მაგრამ არსებობისვის და დროისთვის ეს შეუძლებელია.
იქმნება ასეთი მდგომარეობა რო:
1. თუ რაიმე იყო, შემდგომში, მისი გაქრობა შთანთქავს მის ადრინდელ არსებობას ასე, რო უკვე არაა მნიშნელი, რო ის იყო.
2. მერე კი თუ რაიმე
იმოქმედებს და მოხდება, ამის შედეგათ, მისი უკვე მეტი არ მოხდომა და მისი გაქრობა, არ მოიცავს მის გახორციელებას.
იმის გარდა რო ჩვენ ვერ ვიტყვით რო ქმედება არ მოხდა, კიდე ამ გახორციელების შედეგათ ჩვენ ვერ ვიტყვით რო ქმედება მეტი უკვე არაა.
ეს "ასეთი" გარემოა ( „თვისება, გაგება, წარმოდგენა“ ), მერე
კი მაგალითათ აქაა მარტო ფერი - ფერის თვისება, და არაა რაიმე რაც ამ ფერისაა. აზრების გარემონი გახორციელებული ქმედების შედეგია, და ისინი არაა რაიმე ყოფითი.
ეს თვისებათა გარემონია, და
ისინი საგნების გარდაა, და რაც მთავარია პიროვნულობის იქითაა, მე _ ს იქითაა, მერე კი როგორც ასეთი,
ყოფითათ - არსებულათ, - თავის იქითაა.
კიდე მათ შეუძლია იყონ დროის და სივცის იქით.
მე ვარაუდობ რო "ასეთი",
- ქმედითი, თვისება, პიროვნულობის იქითი, თავის ყოფნის იქითი, მერე კი დროის და სივცის იქითი, არ დამძიმდება თავის არსებობით. აგრეთვე ამას უწყობს ხელს, მისი ზოგადობა და წარმოდგენითობა.
( ანუ იქნებ ცარიელი და "ასეთი", ცდილობენ იყონ თავისუფალი თავისგან. ასეც, ცარიელი - მარადიულობა, და ცხოვრება, ორი სახით არი და განახორციელებენ ერთ თვისებას.
გარემო ყოველთვის ცდილობს მოცილდეს ყველა-ფერს, მოცილდეს თავს ).
მარადულობის მრავალი თვისება ეთახმება და ზოგჯერ ემთხვევა აზრების გარემოს, თვისებათა გარემოს, წარმოდგენათა გარემოს, ( - უცხოურათ რო ითქმევა აბსტრაქტული - ) ზოგადი გარემოს მრავალ თვისებას
----
ასეთი, მდგომარეობა და ქმედება
----
ეხლა მე ვარაუდობ რო "ასეთი" გარემონი და მათი შექმნა, გარემოს რომელიღაც განვითარების, ერთ-ერთი ქმედება და ნაბიჯია. იქნებ ეს ნიშნავს იმას რო, მაშინ როცა იწყება ცხოვრება, ის არ ხდება მარტო რომელიღაც გასაჭირის გადასალახათ.
ანუ ცხოვრება იწყება რომელიღაც გასაჭირის გადალახვისთვინ და ესაა მთავარი, მერე კი ამ გასაჭირის გადალახვა იქმნება კიდე რომელიღაც განვითარების შემადგენ ნაწილათ.
საფიქრებელია და გამოსაკვლევია თუ რისთვის ხდება გარემოს განვითარება
--------
мы можем понять и обять среду
свойств и состояний, она вне времени и пространства ( хотя я думаю, что среда
свойств и состояний, со своей стороны объемлет время и пространство )
----
наверно возникает несколько
различных сред, возникают абсолютные среды, абстрактные среды, среды
представлений, свойств и состояний, и ещё много разнообразных сред.
Я думаю что большинство из
них при необходимости, используется для создания действенной среды.
То есть, представление,
абстрактное, впечатление, чувства, состояния, и ещё многое другое, становится
разнообразными частными, определёнными и подробными средами, действиями и
объектами. Это необходимо для создания среды
для действий
----
после завершения жизненного
цикла, возникнет и останется "такое" ( это свойство, понятие и
представление ), это среда мыслей и представлений, и она следствие действий.
Дело в том что если среды
существуют, тогда было бы хорошо чтобы они были свободны от себя, то есть
существующие не были бы отягощены своим существованием. Однако это невозможно
для существующего и для времени.
Возникает такое состояние что:
1. если что-то существовало, то
впоследствии, его исчезновение поглотит
его прежнее существование так, что уже неважно что раньше оно существовало.
2. Но если что-то действует и
произойдет, тогда вследствии этого то, что оно больше не будет происходить, и
его исчезновение, уже не объемлют того, что оно было реализовано.
Кроме того что мы уже не
можем сказать, что действие не происходило, ещё вследствии реализации действия,
мы уже не можем сказать что действия уже больше нет.
Это "такая" среда (
“свойство, понятие,
представление” ), затем например, здесь
есть только
свойство цвета, и нету чего-либо, что
является носителем какого-либо цвета. Среды идей являются следствием
реализованных действий, и не что-то, что есть.
Это среды свойств, и они без
предметов, и что самое главное они вне личного, вне я, и как таковые, бытийно – налично, - вне себя.
Ещё они могут быть вне
времени и пространства.
Я думаю что "такое", - действенное - действующее
свойство, находящееся вне существования себя,
вне времени и пространства, не отягощено своим - собственным существованием. Также
этому способствует то что оно абстрактно, и является представлением.
( то есть может быть пустота
и "такое", стараются быть свободными от себя. Так тоже, пустота - вечность, и жизнь,
это бытие и реализация одного свойства.
Среда всегда пытается
удалиться от всего, удалиться от себя ).
Многие свойства вечности
согласуются и иногда даже совпадают, со многими свойствами среды идей,
представлений, абстрактного, общего
----
такое, состояние и действие
----
сейчас я думаю что
"такие" среды и их создание, это одна из ступеней и действий, некоего
развития среды. Может быть это значит что когда начинается жизнь, она не
происходит только для преодоления какого либо затруднения.
То есть жизнь начинается для
преодоления какого-либо затруднения, и это самое главное, а затем преодоление
этого затруднения, становится составной частью еще какого-то развития.
Хорошо бы обдумать и
исследовать то, для чего происходит развитие среды
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
როგორი
შეიძლება
იყოს
ლირიული
ენით
რომ
დავარქვათ
"სულების
სამყარო",
სამყარო
რომელსაც
ჩვენ
უპირველეს
ყოველს
აღვიქვამთ
როგორც
არა-მატერიალურ გარემოს, რომელში არსებობენ ცოცხალი და გონიერი არსებანი.
უპირველეს
ყოველს
ჩვენ
უნდა
ვიცოდეთ
რომ
ასეთ
გარემოში
არ
არი
არაფერი
ზე-ბუნებრივი, საოცარი და საკვირველი,
"სულიერი",
ეს
მართლაც
ძალიან
თავისებური
და
განსაკუთრებული
გარემოა,
მარა
არა-სწორია რომ ჩვენ აურიოთ წარმოდგენა მასზე რომელ-ნაირ მისტიკასთან და სხვა ამ-და-გვართან.
ალბათ ასეთი
გარემო
არი
მრავალი
სხვა
დონის
და
ხარისხის
მქონი
სამყაროს
ბოლო
ნაწილი,
მერე კი მარტო
თავის-თავათ, როგორც ასეთი, ის ასებობს ოდენობრივათ ( ექსტენსიურათ ), და იქმნება ხარისხობრივი იმ არსებების მეშვეობით, რომელთაც შეუძლია იცხოვრონ ასეთ გარემოში, მასში
საარსებოთ საჭირო პირობების გათვალისწინებით.
ყველა
ასეთი
დონე
ჩადგმულია
ერთმანეთში,
და
შეადგენს
ჩვენი
სამყაროს
წყობას.
ყველაფერი
იწყება
ნივთიერი
ელემენტარული
ნაწილაკებით,
შემდეგ
არი
ატომები
და
მოლეკულები,
შემდეგ
არი
მრავალი
სხვა
ნივთიერებანი,
ჩვენი
მაკრო-გარემო, აი ამ დროს ჩვენ არ უნდა
ვიჩქაროთ და უნდა შევხედოთ ეგრე ვთქვა ცოტათი გვერდულათ.
ანუ მე ვარაუდობ ასე რომ, არაა საჭირო
ჩვენი სამყაროს შემადგენი რომელიმე გარკვეული დონის მიღწევა, იმისთვის რათა ჩვენ
შევახწიოთ "სულების გარემოში".
ყველაფერი
ამის
ახსნა
შესაძლოა
ასო-მთავრულის მაგალითით, ჯერ ჩვენ ვხატავთ ხაზებს, წერტილებს, კაუჭებს და ასე
შემდეგ. მათგან
ჩვენ
შევადგენთ
ასოებს,
ასოებისგან
ჩვენ
შევადგენთ
სიტყვებს,
საბოლოო
ჯამში
სიტყვებისგან
ჩვენ
შევადგენთ
ნაწერს.
"სულების გარემო" იწყება
სიტყვების დონით, შეიძლება ითქვას რომ ასეთი დონე არი ნივთიერი გარემოს იქით,
ასეთი გაგებით რომ ის არი ხორც-შესხმული წარმოდგენა - აბსტრაქცია.
ამასთან
ერთათ,
თავისი
არსებობისთვის
მას
ჭირდება
დაყრდნობა
კონკრეტულ
გარემოზე,
კონკრეტულ,
ხელ-შესახებ და საგრძნობ ობიექტებზე, მათ შორის
ნივთიერ ობიექტებზე.
როგორ
შეგვიძლია
ჩვენ
ავხსნათ
ასეთი
გარემო,
შეხედეთ
"დაო"-ს ნიშანს, თქვით თუ რამდენი ნაწილი შედგება ის, უმეტესობა გასცემს პასუხს რომ ეს ნიშანი შედგება ორი ნაწილით, მარა ეს არაა ასე.
სინამდვილეში
ეს
ნიშანი
შედგება სამი ნაწილით, საწყისი ორი ნაწილი არის ამ ნიშანის ორი შემადგენი მხარე,
მესამე ნაწილი არი თითონ ეს ნიშანი, ანუ მისი შემადგენელი ნაწილების გაერთიანება
და საერთო.
ის
ერთ-დროულათ რაღაც ახალია, ის, უკვე, არის აგრეთვე ნივთიერების იქითი წარმონაქმნი, რომელი დგას თავისი
შემადგენელი ნაწილების მაღლა, და ამავ დროს, უშუალოთ მოიცავს თავის შემადგენელ
ნაწილებს.
ყველაზე
კარგათ
ეს
ჩანს
"სიტყვის"
მაგალითზე,
მიაქციეთ
ყურადღება,
სიტყვა
არის
გაერთიანება
რომელი
შედგება
რამდენიმე
განსხვავებული
ასოთი
- ნიშნით
- ქმედებით,
ყოველ
ასოს
აქ
თავისი
ბიძგი, სიხშირე და ასე შემდეგ. თავის-თავათ ასო უკვე არი ქმედება.
ეს
პირველადი
ქმედებანი
არი
სხვა-და-სხვა ნაირი, მათ შეუძლია შეერთება, დაკავშირება და ურთიერობა ერთმანეთან, ამის შედეგათ ჩდება ახალი რამ, ანუ სიტყვა. რომელი არი რაღაცა ახალი, და ამასთან ერთათ, უშუალოთ, და მოუცილებლათ,
დაკავშირებულია თავის შემადგენელ ნაწილებთან.
ასეთი
მყარი
გაერთიანება
არ
არი
რომელიღაც
მთელი
ობიექტი
- სუბიექტი,
და
რომელიღაც
ნაწილი,
ის წარმოდგენა
წარმონაქმნია,
ტექნიკურათ
მასში
არ
არი
შინაგანი
მთლიანობა,
არსი და შინაარსი, მარა ეს ალბათ ერთ-ერთი ყველაზე მტკიცე და გამძლე წარმონაქმნია.
მისი
განსაკუთრებული
და
თავისებური
თვისებანი
უკვე
წარმოადგენენ
თავისით
მნიშვნელ
შინაარს.
ახლა
წარმოიდგინეთ,
რომ
რომელიღაც
ცოცხალ
არსებამ
მიახწია
განვითარების
ასეთ
დონეს,
რო
იქმნა
ქმედით, და დამოუკიდებელათ მოქმედ ენერგეტიულ წარმონაქმნათ, ეს თავისებური
ცოცხალი, ქმედითი, შემწყობი - შემგუებელი, თავის მცვლელი, და კიდე გარემოს და
სხვათა შემცვლელი პროგრამაა, რომელს შეუძლია ჩაექსოვოს საერთოობის განზომილებაში,
- „სულთა სამყაროში“
--------
каким может быть, называя лирическим языком, мир духов, мир
понимаемый нами в первую очередь, как нематериальный мир, в котором обитают живые и разумные
сущности.
В первую очередь необходимо знать, в этом мире нет ничего сверхестественного,
необъяснимого, чудесного, "духовного", это действительно весьма необычный
мир, но неправильно представление о нём смешивать с какой-либо мистикой и тому
подобным.
Наверно такая
среда является конечной частью многоуровневого мира, и только сама по себе, она
существует экстенсивно, и становится интенсивной с помощью существ способных
жить с соблюдением подобных условий.
Все эти уровни
вложены друг в-друга и составляют единую систему нашего мира.
Всё начинается с
элементарных частиц, затем идут атомы и молекулы, дальше уже начинаются
вещества, наш макро-мир, и вот тут надо не спешить, необходимо посмотреть так
сказать боковым зрением.
То есть я думаю,
что нет необходимости обязательно достичь только какого-либо определенного
уровня в нашем мире, для того чтобы выйти в "мир духов".
Это можно
объяснить на примере алфавита, сначала мы рисуем черточки, точки, линии, крючки
и так далее. Из них мы составляем буквы, из букв слова, в конечном итоге из
слов мы составляем текст.
"Мир
духов" начинается с уровня составления слов, можно сказать что он является
вне-материальным, в том смысле, что он является воплощенной абстракцией.
При этом для
своего существования ему необходимо опираться на конкретный мир, на конкретные,
осязаемые и ощущаемые сущности, в том числе и на материальные сущности.
Как можно
объяснить его устройство, посмотрите на знак Дао, скажите из скольких частей он
состоит, большинство ответит, что этот знак состоит из двух частей, но это не
так.
На самом деле
этот знак состоит из трех частей, первые две части, это две составные стороны
знака, третья часть это сам знак, то есть общность этих составных частей.
Это и
одновременно новое, являющееся уже и вне-материальным образованием, стоящим над
своими составными частями, и в тоже время непосредственно содержащее свои составные
части.
Лучше всего это
видно на примере "слова", обратите внимание, само слово это
объединение, состоящее из набора нескольких различных букв - знаков - действий,
каждая буква имеет свой импульс, частоту и так далее. Сама по себе буква уже
действие.
Эти первичные
действия могут быть различными, они могут соединяться и взаимодействовать друг
с другом, в итоге рождается нечто новое, слово. Которое является чем-то новым,
и одновременно, непосредственно, и неотделимо, связано со своими составными
частями.
Такая стабильная
общность не является каким-либо цельным объектом - субъектом и какой-либо
частью, это абстрактное образование, представление, технически в нём нет внутренней
цельности, сущности, и содержания, однако это наверно одно из самых устойчивых
образований.
Его особенные и
своеобразные свойства уже являются важным содержанием.
Теперь представьте, что некое живое
существо достигло такого уровня развития, что превратилось в активную,
самостоятельно действующую энергетическую сущность, это своего рода живая,
действенная, приспосабливающаяся, меняющаяся и меняющая программа, которая
может вписаться в измерение общности, – «мир духов»
--------------------------------------------------------------------------------------------------
მე ვარაუდობ ასე რომ, თანამედროვე მეცნიერების გასაჭირი ასეთია რომ, საწყისიდანვე ის იქმნებოდა ძირითადათ როგორც ნივთიერი ( - მატერიალური ) მეცნიერება, რომლის მესვეურებმა ჯერ არ იცოდნენ, მერე კი უარყოფდენ ბუნების ენერგო-ნივთიერი წყობის და მასალის არსებობის შესაძლებლობას.
ანუ იმას რო ბუნება ენერგო_ნივთიერია ( ჯერ და ძირითადათ, ენერგეტიული მერე კი ნივთიერი ).
ალბათ მეცნიერთა უმეტესობა აღიქვამს აზრს იმის თაობაზე რო ნივთიერი ბუნება ენერგო_ნივთიერია, ან როგორც რელიგიურ წარმოდგენას საოცრებაზე და არა_ჩვეულებრივზე, ან როგორ ცრუ_წრმენას და თაღლითობას
----
მე სხვა-და-სხვა თანა-მიმდევრობით დავხატე და მოვათავსე ერთმანეთში წრე, ოთხ-კუთხედი, წერტილი, და სამ-კუთხედი, ასეთი ნიშნით მე ავღნიშნე ბუნების ენერგო-ნივთიერი მასალა.
შესაძლოა რომ არსებობს მრავალი და სხვა-და-სხვა ენერგო-ნივთიერი ბუნება. ალბათ ყოველ ასეთ ბუნებას, ან უმეტესობა მათგანს, ახასიათებს ოთხი თვისება.
ჯერ-ეს-ერთი, ენერგო-ნივთიერი მასალა უდრის თავს, ამის მაგალითი ის რომ ორჯერ ორი, და ორს მიუმატოთ ორი უდრის მარტო ოთხს, არც მეტი, არც ნაკლები.
ასეთი მიზეზით ენერგო-ნივთიერი მასალა მარტო ენერგო-ნივთიერია, მას არ აქ თავისი ფესვი, ის არაა თვით-მოქმედი, და ის არსებობს გარკვეული და განსაზღვრული წყობის სახით.
ასეთი მიზეზით ის სავსებით გაიზომება და მოცულია, ანუ ჩვენ შეგვიძლია ოდენობრივათ და ხარისხობრივათ, მთლიანათ შევისწავლოთ ენერგო-ნივთიერი მასალა.
მეორე, ენერგო-ნივთიერი მასალა არი ჩაკეტილი წყობა, ის ჩართულია თავის თავზე, ამის მაგალითია რგოლი - ჩაკეტილი წრე.
ასეთი წყობა ქმნის მას უაღრესათ გამძლეთ, მტკიცეთ და მყარათ, დიდი ხნის განმავლობაში.
ეს გამოიხატება სხვა-და-სხვა თვისებით, ანუ ენერგო-ნივთიერ მასალას აქ თავის თანაბარი და განსაზღვრული წყობა, წონა, ზომა და სხვა თვისებანი.
ამასთან ერთათ, და შესაძლოა ამავე მიზეზით, ენერგო-ნივთიერი მასალა შეიძლება იყოს გამოყენებული, ძალიან ნელი წყობის ასაშენებლათ.
ასეთი მიზეზით, ზოგი ენერგო-ნივთიერი წყობა, ოდენობით ვითომ და არ უდრის თავს ( ეს წააგავს მებიუსის ფურცელს ), ეს ხდება იმ მიზნების სათანადოთ, რომელი ექმნება ბუნების ქმედებას.
ბუნება თავისი მიზნების გასახორციელებლათ, ქმნის ენერგიის და ნივთიერების გარკვეულ ოდენობას, ეს არი სამშენებლო მასალა. ენერგო-ნივთიერება გამოიყენება მრავალ სხვა ნაირათ, და კიდე შესაძლოა რომ არსებობს მრავალი სხვა ნაირი ენერგო-ნივთიერება
----
მე ვარაუდობ, რომ ენერგო-ნივთიერების თვისებათა, და მისგან აშენებული წყობების შესწავლა, დაგვეხმარება ჩვენ იმაში რომ, შევისწავლოთ და გავიგოთ სიცოცხლის მრავალი სხვა თვისება, რადგან ენერგო-ნივთიერება შექმნილია იმისთვის რათა გამოდგეს ბუნების შექმნილი მიზნების გასახორციელებლათ
--------
вспомогательная
энерго-материальная структура природы
я думаю
что одним из затруднений современной науки является то, что изначально она
создалась во многом только как материальная наука, притом сначала не знавшая, а затем отрицающая
возможность существования энерго-материальной структуры природы.
По этой
причине, большинство ученых воспринимают такую мысль либо как бред, либо как
выдуманное религиозное представление, а также как предрасудок и шарлатанство
----
Возможно существует множество
разнообразных энерго-материальных природ. Наверно каждую эту природу, или
множество из них, характеризует четыре свойства.
Во первых, энерго-материальная
природа равна себе, пример этому то что 2x2 и 2+2
только 4, не больше не меньше.
По этой причине
энерго-материальная природа только энерго-материальна, не самосущностна, не
самодейсвенна, и находится в форме определеных рамок.
По причине этого она полностью
измерима и охватываема, то есть мы полностью качествено и количествено, можем
изучить всю энерго-материальную природу.
Во-вторых, энерго-материальная
природа, это замкнутая система, она подключена сама к себе, пример этому
кольцо.
Такая структура делает её весьма
прочной и стабильный на долгий срок.
Эти сущности выражаются во многих
свойствах, то есть энерго-материальная природа имеет равную себе определеную
структуру, вес, размер и другие свойства.
При этом, и возможно по этой же
причине, энерго-материальная природа может быть использована для строительства
очень сложных структур.
По такой причине некоторые
энерго-материальные структуры количественно, как бы не равны себе ( это похоже
на лист Мебиуса ), это происходит в соответствии с целями действия природы.
Природа для реализации свой целей,
создает определеное количество энергии и материи, которая является строительной
глиной. Энерго-материя может бытъ использована разнообразно, возможно, что
существует множество разнообразных энерго-материй
----
я думаю
что изучение свойств энерго-материи, и построений которые из нее сделаны,
поможет нам изучитъ и понятъ множество свойств жизни, так как энерго-материя
создана для помощи в реализации целей природы
--------------------------------------------
?,
ენერგო-ნივთიერების თვისებანი, ენერგო-ნივთიერებათა თვისება
--------------------------------------------------------------------------------------------------
იქნებ მარადიულობა, აბსოლუტი, თუ
გსურთ ღმერთი, ეს არი წყობა ( - სისტემა ) რომელი ჩართულია საკუთარ თავზე,
მიმართულია საკუთარ თავზე.
ასეა არა იმიტო რომ ის რგოლის
მაგვარია, არამედ იმიტომ რო, მის გარდა, ყოველ-გვარათ და ყოველ-მხრივ ( ტოტალურათ
), და ეგრე თქვა ყველა მიმართულებით, არაფერი არაა.
ამას უწყობს ხელს ისიც, რო
მარადიულობა და აბსოლუტი ალბათ არიან მთლიანი წარმონაქმნი ( ჰომოგენური ), ანუ ის
ერთ-გვაროვანია და ერთ-სახოვანი
--------
может быть вечность, абсолют, если хотите бог, это система которая
замкнута сама на себя.
Это не потому что она кольцеобразная, а потому что тотально, так сказать
во всех направлениях, ничего кроме неё нет.
Этому способствует и то, что вечность и абсолют цельные (
гомогенные ) образования, то есть оно однородно
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
იქნებ
მარადიულობა ( კიდე ) (
თავისებური ) ვირტუალური გარემოა, ის გამოჩდება ისეთი, თუ როგორი თვალ-საზრისით მას შეხედავთ, თუ თქვენ შეხედავთ მას როგორც უსასრულო და უსაზღვრო
გარემოს, ის იქნება ასეთი.
თუ თქვენ შეხედავთ მას როგორც ტექნიკურ გარემოს,
რომელს აქ გარეთიანობის და არა ერთი საწყისის თვისება, ის იქნება
ასეთი ტექნიკური გარემო.
თუ თქვენ შეხედავთ მას როგორც საოცარ გარემოს, ის გამოჩდება ასე.
საყურადღებოა რო ჩემი ვარაუდით, ეს
გარემო იქნება ასეთი ან სხვა
ნაირი ერთ-ნაირათ, და ყოველ ამას აქ ერთი
მნიშნელობა და ფასი
может
быть вечность это ( еще и ) ( своеобразная ) виртуальная среда, она будет
такой, какой мы ее представим, если вы посмотрите на эту среду как на
бесконечность и безграничность, она будет такой.
Если вы
посмотрите на неё как на открытую и не имеющую единого начала техническую
среду, она будет такой технической средой.
Важно, может
быть, эта среда будет такой, и любой другой, одинаково, и у
всего этого одно значение и цена
------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
არი
ერთი საყურადღებო გარემო, მრავალ რელიგიაში, იქნებ კიდეც დაწყებული უძველესი
დროიდან, და კიდე მრავალ ფილოსოფიურ მოძღვრებაში, და იქნებ კიდეც ყველა ფილოსოფიურ
მოძღვრებაში, უსასრულობა და მარადიულობა წარმოდგენილია ჩაკეტილი წყობის სახით.
წრე,
წრე რვიანის სახით, და სხვა ასე შემდეგ.
ანუ
უსასრულო აღმოჩდება მოძრაობათ ჩაკეტილ წრეში ( - და იქნებ ქმედებათ ჩაკეტილ წრეში
), მარადიულობა აღმოჩდება ასეთივე.
ეს
არაა ის და ისეთი, როგორი მრავალს წარმოუდგენია, და როგორზე მრავალი კიდეც ნატრობდა
მაშინ როცა წარმოიდგენდა მარადიულობას და უსასრულობას. გამოდის ან 0, ან ჩაკეტილი წრე, ან არაფერი - არ
არსებობა, ან აი ეს
--------
есть одно интересное
обстоятельство, во многих религиях, может быть даже с самых древних времен. И еще во многих философских
учениях, или может быть даже во всех философских учениях, безконечность и
вечность изображаются в виде замкнутой системы.
Кольцо, восьмёрка, и так
далее.
То есть безконечным
оказывается движение по замкнутому кругу, вечность оказывается такой-же.
Это не то о чём многие
думали, и даже мечтали, когда представляли себе вечность и безконечность.
Получается либо ноль, либо замкнутый круг, либо небытие, либо вот это
---------------------------------------------------------------------------------------------
არი ცნობილი გამონათქვამი - "არაფრიდან არ შეიქნება რაიმე", "არაფრით ვერ გავაკეთებთ რაიმეს". საჭიროა დავფიქრდეთ და დავამატოთ ზოგი შესწორება.
არი ცნობილი გამონათქვამი - "არაფრიდან არ შეიქნება რაიმე", "არაფრით ვერ გავაკეთებთ რაიმეს". საჭიროა დავფიქრდეთ და დავამატოთ ზოგი შესწორება.
სინამდვილეში ტექნიკურათ, არაფრიდან შეიძლება
შევქმნათ რაიმე, და არაფრით შეიძლება რაიმეს კეთება.
მერე კი ვერაფერი ვერ გაჩდება უბრალოთ ისე, მიზეზის
გარდა. და ვერაფერი ( რაიმე, და ვინმე ) ვერ დაიწყება, და ვერ გახორციელდება
მიზეზის გარეშე, მერე კი ვერაფერი ვერ იქნება რაიმე სხვა, ვიდრე ის არი, და
ვერაფერი ვერ იქნება იმაზე მეტი და იმაზე ნაკლები, ვიდრე ის არი.
მე უკვე ავწერე ასეთი მიზეზი, ეს არი საჭიროება,
რომელიმე მოთხოვნილება, უკმარისობა, გასაჭირი. მოსაკითხია თუ რაზე დაფუძდება ასეთი
გასაჭირი.
ნებისმიერ რაიმეზე ( - რამეზე ), რასაც შესაძლოა
შეექმნას ეს თუ ის გასაჭირი, - უშუალო მისი ბუნების თვისებათა მიხედვით.
ასე არაფრიდან და არაფრით შეიქმნება რაიმე, მერე კი
ეს არ ხდება არეულათ ( - ქაოტიურათ ).
და ყველაფერი არი ის, რაც ის არი, და იმდენი
რამდენი ის არი, - თავისი ბუნების თვისებათა მიხედვით
----
სამყარო თვით-შეიქმნის თავის შეგნებას - თავის
შეგნებებს, ეს აგრეთვე სამყაროს მიერ თვით-შეგნების ( და თვით-შექმნის ) ქმედებაა.
( ახლა ) ალბათ ხდება სამყაროს მიერ თვით-ჩამოყალიბების და თვით-შეგნების ქმედება,
- კეთება, - სამსახური.
ეს აგრეთვე არი სამყაროს მიერ თვით-შეგნების დაწყება.
მნიშნელია რომ ყველაფერი იწყება არაფრიდან, ანუ არ
არსებობს წინასწარი მონახაზი და წარმოდგენა. გასაგებია რომ რაღაც... რაიმე... მარა
რა? ჩვენ მოგვიწევს თავის შექმნა და ძიება, თავის ძიება და შექმნა, თავიდან,
დასაწყისიდან
--------
есть
известное выражение, "из ничего не может возникнуть что-либо",
"из ничего невозможно сделать что-либо". Нужно подумать, и ввести
некоторые поправки.
На
самом деле технически, из ничего может возникнуть
что-либо, и из ничего можно сделать что-либо.
Но
ничего не может возникнуть просто так, что-либо
не может начаться и происходить без причины, затем что-либо,
не может быть чем либо иным, кроме того,
что оно есть, и что-либо,
не может быть чем либо больше или меньше,
чем оно есть.
Я
уже описал эту причину, необходимость, нужда, недостаток, затруднение. Вопрос в том, на чем зиждется это затруднение.
На
всём что угодно, на всём у
чего могут возникнуть проблемы, - по сути его природы.
Так
из ничего появляется нечто, это не происходит хаотично.
И все
есть то, что
оно есть, и именно столько, сколько оно
есть, - по свойствам своей природы
----
вселенная
само-создаёт своё сознание - свои сознания, это также процесс ( само-создания и
) само-осознания себя вселенной. ( сейчас ) наверно
происходит процесс само-формирования само-сознания вселенной.
Это
также начало само-сознания вселенной.
Важно
что всё происходит с нуля, нет предварительных чертежей. Ясно что что-то... но
что? Приходится с самого начала создавать и искать себя, искать и создавать
себя
---------------------------------------------------------------------------------------------
სრულყოფილება არაა, მიაქციეთ ყურადღება რო მარადიულობათ აღმოჩდა, არა რაიმე
და როგორიმე უვნებელი და დაუმარცხებელი. არამედ სიცარიელე, არაფერი.
? - იქნებ მარადიულობა სრულყოფილების ერთი სახეობაა,
მაშინ რომელია რომელიმე სხვა სრულყოფილება
--------
совершенства
нет, вечностью оказывается не нечто - и какое-либо, неуязвимое и непобедимое, а
пустота, ничто.
?
– может быть вечность одна из форм совершенства, тогда, каким может быть ещё
какое-либо совершенство
---------------------------------------------------------------------------------------------
ცა ცარიელი
---------------------------------------------------------------------------------------------
თავისებური და განსაკუთრებული შინაარსი შეექმნება
სიტყვებს, "ჩვენ მტვერიდან გამოვედით, მტვერს ვუბრუნდებით". რა არის
მტვერი, ჩვენ შემთხვევაში ეს რაღაცა ინერტულია, ნეიტრალური, გემოს, ფერის და
სურნელის გარეშე.
არაფერი, რომელი არ არსებობს თავისივე თავის
მიმართაც კი, ყველაფრის აზრის, და მნიშვნელობის გარდაცვალება და გაქრობა
--
ამას აქ კიდე ერთი მნიშნელობა. მტვერი არი
რომელიღაც ნეიტრალური და უსახო მასალა ( ინერტული ), გემოს, ფერის და სურნელის
გარეშე.
თავის-თავათ ის არ წარმოადგენს არაფერს სხვას,
მით-უმეტეს ის არ წარმოადგენს არაფერს უფრო მეტს და უფრო ღრმას, მერე კი ჩვენ
შეგვიძლია მისი გამოყენებით გამოვძერწოთ მრავალი სხვა ნაირი სახეობა, რომელს
შეექმნება გარკვეული და თავისებური შინაარსი, თვისება და მნიშნელობა.
ასეთ სახეობებს შესწევს გარკვეული ქმედება და
განვითარება, ამასთან ერთათ, ეს - მათი შინაარსი და შესაძლებლობა, არიან გარეთი,
ზედა-პირულათ გამოძერწილი უსახო მახარაძე. მათ არ აქ არსებითი ფესვი ამ მასალაში.
მე ვარაუდობ ასე რო ჩვენ დაგვჭირდება ღრმათ და
მრავალ მხრივათ მოვიაზროთ ასეთი გარემო.
შემდგომ თავის დროს, ან იმის შემდეგ რაც იქნება
მიხწეული გარკვეული ხარისხობრივი ზღვარი, ეს სახეობები დაიშლება პირველადი მტვრათ.
და შესაძლოა რო ამ დროს, ამის შედეგათ, შინაარსი
რომელი მათ შეექმნა, მაშინ როცა ისინი გამოძერწეს რომელიღაც სახეობებათ, სავსებით
იკარგება.
თუმცა შესაძლოა რო, მოხდეს ასეთი სახეობის იმდენათ
ღრმა ხარისხობრივი განვითარება, რო ის გადალახავს თავის სხვა და სხვა
შეზღუდულობას, და შეიქმნის თავის ფესვს, რომელს შეუძლია თვით ქმედება.
ასე ის მეტი აღარაა ის გარე თვისება, რომელი იყო
ზედა-პირულათ გამოძერწილი, არსებული სამყაროს გარკვეულ წერტილზე.
მერე კი შესაძლოა ეს ეთანხმება ოდენობის ხარისხათ
განვითარების წესს, იქნებ ეს აგრეთვე ეთანხმება ხარისხების და ოდენობების
განვითარების წესებს
----
своеобразный
и особый смысл приобретают слова, "из праха мы вышли, в прах
обратимся". Что такое прах, в нашем случае, это что-то инертное,
нейтральное, без вкуса, цвета и запаха.
Ничто,
и несуществующее даже по отношению к себе, умирание смыслов и значимости
чего-либо
--
Сам
по себе он ничего больше этого не представляет, однако из него можно слепить
множество разнообразных форм, имеющих определённый смысл, свойства и значение.
Эти
формы способны на некоторые определённые действия и развитие, при этом, эти
смысл и возможность являются внешними, наложенными на инертное вещество. Они не
имеют сущностной укорененности в этом веществе.
Я
думаю нам будет необходимо глубоко и многосторонне обдумать такое
обстоятельство.
Затем
в свой час, или при достижении определённого качественного предела, эти формы
рассыпаются в виде изначального праха, с использованием которого они были
слеплены.
И возможно в это
время, в
следствии этого, смысл который у них появлялся в
виде формы, которую им придавали, полностью теряется.
Однако
может быть, существует возможность настолько глубокого качественного развития
такой формы, что она преодолевает свои разнообразные ограничения, приобретает
собственную сущность, способную на самостоятельное существование.
И она
больше не является внешним свойством, наложенным на определённую точку
существующего мира.
Возможно
это соответствует правилу развития количества в качество, может быть это
соответствует и правилам развития количеств и качеств
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
მარადიულობა იქნება ყოველთვის, დამოუკიდებლათ
მარადიულობისგან // მარადიულობა იქნება ყოველთვის, დამოუკიდებელი იმისა არის თუ
არა მარადიულობა
--------
вечность
будет всегда, независимо от вечности // вечность будет всегда, не зависимо
от наличия вечности
------------------------------------------------------------------------------------
მარადიულობის გარემო უსაზღვრო გარემოა ( შესაძლოა
რომ მარადიულობას არც ჭირდება თავისი მთლიანობა, მთლიანობა თავში, მთლიანობა თავის
მიმართაც, იმიტომ რომ მარტივათ არაფერი არაა მარადიულობის გარდა ).
მერე კი ქმედება და ცხოვრება უსასრულო წყობაა, ჩვენ
შეგვიძლია განვასახიეროთ ის ბურთის, რგოლის, და მებიუსის ფურცლის სახით (
საყურადღებოა რომ ითქმევა უსასრულო, და არა უდასაწყისო და უსასრულო ).
სახეობრივათ ჩვენ შეგვიძლია წარმოვიდგინოთ ასეთი
გარემო, როგორც რგოლი, ბურთი, და მებიუსის ფურცელი, მოთავსებული ღია სივცეში.
ისინი ჩაერთვებიან ურთიერს და შეავსებენ ურთიერს.
მარადიულობა არი სახსრების უსაზღვრო წყარო, და
"ყოველთვის" ( ან-და იქნებ, მარადიულობა არი უსაზღვრო სახსრების წყარო
). ცხოვრება არი მოქმედი წყობა - ქმედების წყობა
--------
среда
вечности это безграничная среда ( возможно вечности даже не нужна внутренняя
целостность, даже по отношению к себе, потому что просто ничего нет кроме
вечности ).
А
действие, жизни, это бесконечная система, её
можно описать в виде шара, кольца, и листа мебиуса ( интересно что говорится
безконечное, а не безначальное и безконечное ).
Визуально
мы можем представить эту среду в виде кольца, или
шарообразного объекта, находящегося в открытом пространстве. Они подключаются
друг к другу, и взаимодополняют друг друга.
Вечность
это безграничный источник ресурсов, и
"всегда" ( и-или источник безграничных ресурсов ).
Жизнь это система действия
----------------------------------------------------------------------------------
კურთხეული ცარიელი, მექანიზმი მასში ( ? მასში
შემავალი მექანიზმი ), და მისი მუშაობა -?- ქმედება
--------
благословенная
пустота, механизм в ней, и его работа -?- действие
-----------------------------------------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment